سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
متن کپی شده از منابع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته منتشر نشده مستقیماً سرقت علمی است. یک محقق همچنین می تواند با استفاده غیرمجاز از تصاویر یا ارقام مرتکب سرقت علمی مستقیم شود. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی نیست، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و می تواند منجر به رد نسخه خطی شما شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. خط قبلی در آن استفاده شده است. استفاده از تصاویر خود محقق بدون انتساب یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای اطمینان از استناد مناسب، محققان باید در صورت لزوم مجوز بگیرند و به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند. انتشارات جدید همچنین باید تحقیقات و ایده های اصلی را نشان دهند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نمونه‌ای از بازنویسی سرقت ادبی، کپی کردن کار شخص دیگری است، اما تغییر جزئی در ساختار جمله‌ها و جمله‌ها. با این حال، از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
هر زمان که ایده ها و کارهای دیگران را ارائه می دهند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
سرقت ادبی موزاییک می تواند با کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر آنها و غیره ایجاد شود.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. پژوهشگر باید در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به درستی استناد کرده و به درستی نمایش دهد.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
ممکن است سرقت ادبی عواقب جدی در مقالات علمی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است دچار عواقب زیر شود:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. تحقیقات می تواند با رد نسخه خطی به دلیل از دست رفتن بودجه و منابع مانع شود.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار پژوهشگران در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. زمانی که محقق اعتماد و احترام خود را از دست می‌دهد، همکاری‌های پژوهشی و تأمین مالی ممکن است برای آنها دشوار باشد. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است مسئول شناخته شوند.
ابطال گواهی
مدرک تحصیلی نیز می تواند به دلیل سرقت ادبی باطل شود. در نتیجه، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت آسیب ببیند. اگر مدرک باطل شود، می تواند فرصت های آینده را محدود کند و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. پژوهشگران و مؤسسات دانشگاهی ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه اجرا شده توسط MSRT هستند تا اطمینان حاصل شود که تحقیقات به شیوه ای اخلاقی و صحیح انجام می شود.
پژوهشگران در ایران به دلیل سرقت ادبی که جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شود، می توانند به شدت مجازات شوند. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی در ایران است. در صورت مجرم شناخته شدن سرقت ادبی که می تواند عواقب قابل توجهی بر شغل و آینده آنها داشته باشد، مدرک تحصیلی پژوهشگر باطل می شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که متهم به سرقت ادبی هستند از انجام تحقیق محروم شوند. در نتیجه، آنها ممکن است نتوانند به بودجه و منابع دسترسی داشته باشند.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. در این مدت اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
محققان همچنین ممکن است در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی جریمه شوند. جریمه ها بر اساس سطح سرقت ادبی است.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) به عنوان بخشی از MSRT برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از یکپارچگی تحقیق تأسیس شد. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. تحقیقات در این مؤسسات باید از دستورالعمل های اخلاقی پیروی کنند و این کمیته ها مسئول اطمینان از این امر هستند.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
یک ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی به نام Turnitin محتویات یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و منتشر نشده مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. سرقت علمی یک مقاله دانشگاهی را می توان با استفاده از Copyscape، ابزاری که توسط ناشران و مدیران وب استفاده می شود، شناسایی کرد.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. به منظور شناسایی سرقت ادبی توسط داوران، آنها نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. ارجاع در نسخه خطی باید با مراجع ذکر شده در صفحه مرجع مطابقت داشته باشد. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌هایی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند. از جمله مؤثرترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (های) منبع اصلی باید در نقل قول داخل متن ذکر شود. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسی‌های سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخه‌های خطی است. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. استفاده از چک‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال آثار خود، هرگونه سرقت ادبی را شناسایی کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان ایده ها و کارهای دیگران به زبان خودتان، تعریف بازنویسی است. مهم است که هنگام نقل قول از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. همچنین، ارجاعات و استنادهای درون متنی باید به درستی به نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای اینکه محققان از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند، باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. جمع بندی منابع متعدد نیز باید با استفاده از کلمات خود محقق انجام شود.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیقی از منابع خود داشته باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. با مستندسازی صحیح همه منابع، محققان می توانند از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که از سرقت ادبی جلوگیری کنند و به همه منابع قبل از ارسال مقالات خود اعتبار مناسب دهند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به عنوان مثال، داوران دست‌نوشته‌ها را به صورت دستی بازرسی می‌کنند، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی را بررسی می‌کنند و مراجع را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که سرقت ادبی ندارند.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.